Kurban Bayramı’nın birinci gününde şehit aileleri ve yakınları erken saatlerden itibaren Edirnekapı Şehitliği’ne gelmeye başladı. Ziyarete gelen şehit ailelerinin kimi mezarları temizleyip, çiçek ekerken, kimi de dua etti. Şehit yakınları, birbiriyle dertleşip, lokum dağıtarak bayramlaştı. Şehit yakınları, şehitliğe gelen askerlerle de fotoğraf çektirdi. Şırnak’ın Bestler Dereler bölgesinde Mayıs ayında şehit olan Özcan İlhan’ın annesi Gülveşin İlhan da oğlu olmadan birinci bayramı şehitlikte geçirdi.
AYNI ACI BEŞERE DİKEN ÜZERE BATIYOR
Şehit Hasan Güreşen’in annesi Zehra Güreşen de, “Ben Hasan’ıma geliyorum, her bayram buradayım. Her gün buradayım. Nasıl şehit olduğunu hatırlamıyorum bile, bilmiyorum. Ne oldu, ne bitti bilmiyorum. Her bayram buruk, çok buruk. Bayram diye bir şey 16 yıldan beri bilmiyorum” dedi. Hakkari Çukurca’da şehit olan Ümit Topçuoğlılar’ın annesi Safiye Topçuoğlılar ise, “Her bayram buruk geçiyor. Bizi için bayram bitmiştir. Evlat acısı diğer bir şey. Evladın acısının tanımı yok. Bizim için buruk geçiyor, bir tarafımız yok. Buraya geliyoruz, teselli ediyoruz kendimizi. Her bayram bu türlü. Meskende de hüzün var. Şehitleri gördükçe, kelamın bittiği yerdeyiz. Allah hepsine rahmet etsin, bunlar vatan için, millet için gözlerini kırpmadan canlarını vermişler. Tezkeresini almasına 10 gün vardı. 13 yıl geçti, tıpkı acı diken üzere batıyor beşere. Konutta bir dolap yaptırdım, kıyafetleri, terlikleri, ayakkabıları, parfümü, diş fırçası daima içinde. Bu türlü bir şey yok…” tabirlerini kullandı.
ŞEHİT OLMADAN 1 GÜN EVVEL HAYALİMDE GÖRDÜM?
Şehit Selçuk Beki’nin anneannesi Sultan Ayaz da, “7 sene bitti, akşam hanımı doğurdu, 02.15’te yavrum şehit oldu, evladını görmeden gitti. Gidene daima yazık oluyor. Bayram mı geliyor hiç bilmiyorum ki… 7 yılın ismi var, tadı tuzu yok. Ne yapalım, Allah bizden daha çok severmiş. Allah o yattıkça evlatlarını sıhhat versin, çok güç. Görevimizi yaptık, Kuranımızı okuduk” dedi.
Mayıs ayında şehit olan Özcan İlhan’ın annesi Gülveşin İlhan da, “Daha çok yeni, 42 gün oldu. Ne söyleyebilirim ki, ateş düştüğü yeri yakar. Onsuz birinci bayram… Zati misyondaydı, 1 yıldır görmemiştim. Düğünden 1 hafta sonra gitti bir daha görmedim lakin imajlı devamlı konuşuyorduk. Lanet olanlarla çatışmada şehit oldu. Yalnızca terörü lanetliyorum. Bizim canımız yandı Rabbim hiçbir annenin yüreğini yakmasın. Evlat acısı hiçbir şeye benzemiyor. Daha 25 yaşındaydı. Çok gençti, çok küçüktü. Asker olmayı çok istedi. Canını da verdi. Hiç korkmazdı. Ben çok korkuyordum. Düşümde bile görüyordum. Şehit olmadan 1 gün evvel hayalimde gördüm. Bütün arkadaşlara da söyledim. Sabah da bu türlü oldu. Daima korkuyordum bana şehit annesi olacaksın diyordu. Hiç korkmazdı, hiçbir şeyden korkmuyordu. Sonunda canını verdi. Her gün geliyorum, bazen günde 2 kere geliyorum” diye konuştu.
AYNI ACI BEŞERE DİKEN ÜZERE BATIYOR
Şehit Hasan Güreşen’in annesi Zehra Güreşen de, “Ben Hasan’ıma geliyorum, her bayram buradayım. Her gün buradayım. Nasıl şehit olduğunu hatırlamıyorum bile, bilmiyorum. Ne oldu, ne bitti bilmiyorum. Her bayram buruk, çok buruk. Bayram diye bir şey 16 yıldan beri bilmiyorum” dedi. Hakkari Çukurca’da şehit olan Ümit Topçuoğlılar’ın annesi Safiye Topçuoğlılar ise, “Her bayram buruk geçiyor. Bizi için bayram bitmiştir. Evlat acısı diğer bir şey. Evladın acısının tanımı yok. Bizim için buruk geçiyor, bir tarafımız yok. Buraya geliyoruz, teselli ediyoruz kendimizi. Her bayram bu türlü. Meskende de hüzün var. Şehitleri gördükçe, kelamın bittiği yerdeyiz. Allah hepsine rahmet etsin, bunlar vatan için, millet için gözlerini kırpmadan canlarını vermişler. Tezkeresini almasına 10 gün vardı. 13 yıl geçti, tıpkı acı diken üzere batıyor beşere. Konutta bir dolap yaptırdım, kıyafetleri, terlikleri, ayakkabıları, parfümü, diş fırçası daima içinde. Bu türlü bir şey yok…” tabirlerini kullandı.
ŞEHİT OLMADAN 1 GÜN EVVEL HAYALİMDE GÖRDÜM?
Şehit Selçuk Beki’nin anneannesi Sultan Ayaz da, “7 sene bitti, akşam hanımı doğurdu, 02.15’te yavrum şehit oldu, evladını görmeden gitti. Gidene daima yazık oluyor. Bayram mı geliyor hiç bilmiyorum ki… 7 yılın ismi var, tadı tuzu yok. Ne yapalım, Allah bizden daha çok severmiş. Allah o yattıkça evlatlarını sıhhat versin, çok güç. Görevimizi yaptık, Kuranımızı okuduk” dedi.
Mayıs ayında şehit olan Özcan İlhan’ın annesi Gülveşin İlhan da, “Daha çok yeni, 42 gün oldu. Ne söyleyebilirim ki, ateş düştüğü yeri yakar. Onsuz birinci bayram… Zati misyondaydı, 1 yıldır görmemiştim. Düğünden 1 hafta sonra gitti bir daha görmedim lakin imajlı devamlı konuşuyorduk. Lanet olanlarla çatışmada şehit oldu. Yalnızca terörü lanetliyorum. Bizim canımız yandı Rabbim hiçbir annenin yüreğini yakmasın. Evlat acısı hiçbir şeye benzemiyor. Daha 25 yaşındaydı. Çok gençti, çok küçüktü. Asker olmayı çok istedi. Canını da verdi. Hiç korkmazdı. Ben çok korkuyordum. Düşümde bile görüyordum. Şehit olmadan 1 gün evvel hayalimde gördüm. Bütün arkadaşlara da söyledim. Sabah da bu türlü oldu. Daima korkuyordum bana şehit annesi olacaksın diyordu. Hiç korkmazdı, hiçbir şeyden korkmuyordu. Sonunda canını verdi. Her gün geliyorum, bazen günde 2 kere geliyorum” diye konuştu.